رزق کریم (مسائل اقتصادی)

دکتر سیدمحمدحسین فاطمی، کارشناس اقتصادی و پژوهشگر حوزه شرکت‌های دولتی و مؤسسات عمومی، در این نشست ضمن مرور اهداف هشت‌گانۀ سیاست‌های کلی اصل ۴۴ و خصوصی‌سازی شامل شتاب بخشیدن به رشد اقتصاد ملی، گسترش مالکیت در سطح عموم مردم به‌منظور تأمین عدالت اجتماعی، ارتقاء کارایی بنگاه‌های اقتصادی و بهره‌گیری منابع مادی و انسانی و فناوری، افزایش رقابت‌پذیری در اقتصاد ملی، افزایش سهم بخش‌های خصوصی و تعاونی در اقتصاد ملی، کاستن از بار مالی و مدیریتی دولت در تصدی فعالیت‌های اقتصادی، افزایش سطح عمومی اشتغال و نهایتا تشویق اقشار مردم به پس‌انداز و سرمایه‌گذاری و بهبود درآمد خانوارها، سابقه عملکرد واگذاری‌ها به تفکیک بازار عرضه، نوع و حجم واگذاری‌ها و نوع و ماهیت خریداران را تشریح کرد و در ادامه به تبیین واگذاری شرکت‌های دولتی از طریق سازوکار صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) و اهداف دولت از استفاده از این روش واگذاری و نیز مشکلات و مسائل اقتصادی و حاکمیتی ناشی از استفاده از این مکانیسم پرداخت و نهایتا با بررسی وضعیت جاری صندوق‌های دارا اول (واسطه‌گری مالی یکم) و دارا دوم (پالایشی)، نتیجه گرفت که با توجه به سهم بالای این صندوق‌ها در شرکت‌ها، این سازوکار می‌تواند در آینده مشکلات جدی در اداره شرکت‌ها ایجاد نماید.

مطالعه کامل درلینک??

http://eco.hozehkh.com/3010/

?توجه:درج مطالب غیراز بیانات امام خمینی وامام خامنه ای صرفا جهت آگاهی مخاطبین است ونه تأیید ونه رد می شود?

مروری بر مطالبات رهبری در جلسات با دولت

رهبر معظم انقلاب همواره خطوط روشن و کارآمدی را در اختیار دولت قرار داده‌اند که اگر آنطور که بایسته و شایسته است، مورد اهتمام دولت قرار می‌گرفت و حاشیه‌نشین یا گمشده سیاست‌های دولت نبود، نه تنها کشور با مشکلات و معضلات عدیده امروز مواجه نبود و فرصت‌های بسیاری از دست نمی‌رفت که پیشرفت و ترقی تثبیت شده‌ را در عرصه‌های مختلف شاهد بودیم.
سنجش عملکرد و راه طی شده در دولت‌های یازدهم و دوازدهم با معیار رهنمودها و مطالباتی که رهبر معظم انقلاب در دیدارهای سالانه با هیئت دولت در هفته دولت طی 7 سال اخیر داشته‌اند، مایه‌ها و سبب‌های متقنی درباره مشکلات و معضلات کشور به دست‌ می‌دهد.
در همین راستا، مطلوب به نظر می‌رسد که ابتدا به مرور بیانات و تأکیدات حکیم انقلاب در مراسم‌های تنفیذ حکم رئیس‌جمهور در سال‌های 92 و 96 که دو مقطع آغازین دولت‌های یازدهم و دوازدهم است، پرداخته و سپس مطالبات ایشان در سال‌های دیگر در دیدار با هیئت دولت را یادآوری کنیم.
مرداد 92 رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ حکم رئیس‌جمهور به نکاتی ریشه‌ای تصریح کردند که ناگفته پیداست اگر دولت از همان ابتدا به جای اعتماد به دشمن و تعامل با او، با توجه به آن پیش می‌رفت، خسارات امروز را شاهد نبودیم؛ادامه مطلب درلینک????

http://kayhan.ir/fa/news/198046/

?توجه:درج مطالب غیراز بیانات امام خمینی وامام خامنه ای صرفا جهت آگاهی مخاطبین است ونه تأیید ونه رد می شود?

❌سؤال: آيا استفاده از نفت مزاحم ادامه ي حيات طبيعت است و بايد از آن استفاده نمي شد تا موجب خرابي آب و هوا نشويم؟ در حالي که اگر آن را استخراج هم نمي کرديم خودش خود به خود از جايي بيرون مي زد، پس نمي توان گفت مشکلاتي که امروزه در اثر سوخت هاي فسيلي به وجود آمده است مربوط به بشر است، بلکه خود طبيعت نيز در اين راستا مؤثر است.

❌جواب: مشکل ما در استفاده از مواهب طبيعي در سوء مديريت است؛ در حالي که خداوند در طبيعت با اجزاء متفاوت آن علاوه بر اين که شرايط زندگي سالمي را براي بشر فراهم کرده، در مجموع با جنگل ها و اقيانوس ها و کويرها، يک نظام قابل استفاده اي را به وجود آورده است.

❌ولي همان طور که ما با چند ارّه ي برقي و تجهيزات مدرن يک جنگل را در مدت زماني بسيار کوتاه به کوير تبديل مي کنيم و رابطه ي سالم آن را با طبيعت به هم مي زنيم، با سوزاندن سريع سوخت هاي فسيلي رابطه ي سالمي را که مي توانست مواد نفتي با طبيعت داشته باشد مختل مي کنيم. جنگل ها به طور طبيعي درختان کهن خود را در اختيار انسان ها قرار مي دهند به طوري که پس از مدتي از پايه ي يک درخت کهن، جوانه هايي مي زند تا به گوش انسان ها برساند ديگر وقت نشو و نمو جوانه ها است و در اين جاست که انسان ها براي تازه ماندن جنگل درخت هاي کهن را مي بُرند و از چوب آن استفاده مي کنند و از طرف ديگر جنگل نيز زنده و شاداب به حيات خود در طول تاريخ ادامه مي دهد، ولي حرص شديد بشرِ مدرن با تجهيزاتي که ساخته است هرگونه امکاني را از جنگل جهت ادامه ي حيات خود مي گيرد و در نتيجه بشر گرفتار مشکلات آب و هوايي مي شود.

❌عين اين مسئله در مورد مواد نفتيِ موجود در طبيعت مطرح است، با اين تفاوت که از ابتدا دنياي مدرن با نفت به طور ناصحيح برخورد کرد و مصرف آن را در مسير اداره ي کارخانه هاي ساخته شده در فرهنگ مدرنيته تعيين نمود. بهترين دليل بر اين که بشر به طور طبيعي از نفت استفاده نکرده است، نتايجي است که اين نوع استفاده به بار آورده است - مثل استفاده ي غلط از جنگل و گرفتاري هايي که پيرو آن به بار آمد- همان طور که طبيعت ظرفيت قطع درخت هاي کهنِ جنگل را دارد و بريدن طبيعي درختان کهن مشکلي براي طبيعت به وجود نمي آورد، طبيعت ظرفيت حضور و مصرف به قاعده ي نفت را دارد بدون آن که اختلالي در نظام آب و هوايي کره ي زمين به وجود آيد.
❌در حال حاضر ما نمي دانيم چگونه بايد از نفت استفاده مي کرديم که مثل جنگل که مي تواند به نحو مثبت در اختيار بشر باشد، در اختيار ما قرار گيرد، چون از اول دنياي مدرن با اميال و ديدگاه هاي خود با نفت برخورد کرد. قديمي ها براي عايق کاري قايق ها و کشتي ها از نفت استفاده مي کردند، شايد بيش از اين بتوان از آن استفاده کرد و آن را در رشد استعداد و تعادل زمين به کار برد.

❌اگر بتوانيم توسعه ي خودي را تصور کنيم و بر اساس آن و بر اساس امکاناتي که طبيعت در اختيار ما گذارده زندگي و ابزارهاي آن را بسازيم، مي توان فهميد جاي طبيعي نفت و گاز کجاست. متأسفانه چون ما در حال حاضر تصوري از الگوي توسعه بر مبناي تمدن اسلامي نداريم و همواره توسعه ي غربي را در تصور خود داريم جاي هر چيزي را نيز در آن توسعه مي شناسيم.

?منبع:کتاب تمدن زایی شیعه

[امیرالمومنین(ع)] در تمام آنات قدرت و حکومت و سلطه‌ای که خدای متعال در اختیارش گذاشت، به فکر ضعیفترین افراد جامعه بود. هم خودش به فکر بود، هم کسانی را که به جاهای مختلف به عنوان حکومت و استانداری و سفارت و غیره میفرستاد، سفارش میکرد. ایشان به مالک اشتر میفرماید: «بگرد، کسانی را پیدا کن که معمولاً چشم کسی مثل تو به آنها نمیافتد!»

بعضی هستند که دُور و بَرِ مالک اشترِ نوعی، که حاکم است، دائم میپلکند، خودشان را به او نزدیک میکنند، خودشان را به او میرسانند، متمکّنین‌اند، زباندارانند، زرنگهایند، مقامدارانند. نمیگویم آدمهای بد. ولو خوب. اما دست و پای این کار را دارند. عدّه‌ای هم در جامعه هستند که دست و پای این کار را ندارند، امکانش را ندارند، رویش را ندارند، پولش را ندارند، آشنایش را ندارند. میفرماید: «بگرد اینها را پیدا کن و از حالشان تفقّد کن.»

امیرالمؤمنینی که به حاکمش این‌طور میگوید، خودش آن‌گونه عمل میکند: به خانه‌ی فقیر سر میزند، در دهان بچه‌ی یتیم با دست خودش، غذا میگذارد. 

(کسی گفت: آن قدر امیرالمؤمنین لقمه در دهان بچه‌های یتیم گذاشت، که ما آرزو کردیم ما هم بچه یتیم بودیم.) حالا کسی ادّعا کند که او امام من است؛ در حالی که آن چیزی که در دوران حکومتش، قدرتش، ریاستش ولو بر یک مجموعه‌ی کوچک؛ ریاست بر یک ده؛ بر یک گوشه از گوشه‌های کشور به یادش نمی‌آید، این دسته از مردمند: محرومین، فقرا، مستضعفین! چنین کسی میتواند بگوید که «او امام من است»!؟ اینها با هم نمی‌سازد!

اما م خامنه ای ۱۳۷۲/۱۰/۰۶
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم

ادامه??

کافي است شما اعتقاد داشته باشيد زمانه، زمانه ي تحقق تمدن اسلامي است و لذا جايگاه هر پيش آمدي را که در تقابل با تمدن اسلام رخ مي دهد مي توانيد درست تشخيص دهيد و ملاحظه کرده ايد بعد از جنگ احزاب ديگر جنگي که لازم باشد مسلمانان از خود دفاع کنند نداشتند و در جنگ سرنوشت ساز احزاب هم همين اندازه کافي بود که مسلمانان اعتقاد به حضور تاريخي خود داشته باشند و تحت تأثير آن هايي که هنوز در گذشته زندگي مي کردند قرار نگيرند.

خداوند در آيه ي 18 سوره ي احزاب ما را متوجه معوّقينِ بي تاريخ مي کند که بعد از شکست احزاب باز باور نمي کردند احزاب رفته اند زيرا هنوز در گذشته زندگي مي کردند و از اين جهت در اوج بي فکري بودند.

مي فرمايد: «قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقينَ مِنْكُمْ وَ الْقائِلينَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنا وَ لا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلاَّ قَليلاً» خداوند معوّقينِ شما را که نظر به گذشته دارند مي شناسد و نيز آن هايي را هم که به برادرانشان که در دفاع شرکت کرده اندعابر پیاده:
مي گويند به سوي ما بياييد و خودشان آن طور که لازم است در دفاع شرکت نمي کنند، مي شناسد. 
«معوّقين» تعبير دقيق و لطيفي است براي افرادي که مي خواهند ما را به عقب برگردانند تا از حياتي که با نور اسلام شروع شده فاصله بگيريم و با اين که در بين رزمندگان قرار داشتند و قيافه ي حزب اللهي و انقلابي هم ممکن است به خود بگيرند ولي «وَ لا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلاَّ قَليلاً» براي آن که بخواهند تاريخ کفر را عوض کنند به طور جدّي وارد مقابله با دشمن نمي شوند.

و در ادامه مي فرمايد: «أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَی عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَی الْخَيْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَی اللَّهِ يَسِيرًا»(احزاب/19) نسبت به شما بخل مي ورزند و چنانچه خطري براي جامعه ي اسلامي پيش آيد اين ها آنچنان مي ترسند که شما مي بينيد مثل کسي که در حال احتضار، مرگ او را احاطه کرده، به شما مي نگرند، پس چون خطر و ترس برطرف شود با انواع سخنان و تحليل ها به شما طعنه مي زنند. اين ها چون دل در گرو تمدن گذشته دارند برايشان سخت است که شما موفق شويد.

مي فرمايد: معوّقين با اين که از نظر عباداتِ فردي ايمان آورده بودند و مطابق شريعت اعمال فردي خود را انجام مي دادند، ولي به واقع ايمان نياورده اند و در نتيجه بهره اي از اعمالشان برايشان نمي ماند، همه ي آن اعمال را خدا حبط مي کند و اين استبعادي ندارد و براي خدا آسان است. 
ملاحظه مي فرماييد که در دل آيه ي فوق آنجا که مي فرمايد: «فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ» خبر از رفتن تحريم ها و تهديدها  مي دهد. اين که مقام معظم رهبري«حفظه اللّه» مي فرمايند: مطمئن باشيد شما پيروزيد، به استناد اين نوع آيات است که هر تهديدي که جبهه ي کفر بر جبهه ي توحيدي اعمال کند حتماً رفتني است، هرچند بعد از رفع تهديد و تحريم با  انواع طعنه هاي تيز و شمشيرگونه عقده گشايي خواهند کرد. اين طعنه زنندگان کساني اند که به ظاهر در کنار شما هستند ولي تقابل جدّي با جبهه ي کفر ندارند و در صدداند شما را به زير يوغ فرهنگ کفر برگردانند. 

منبع:کتاب امام خمینی وسلوک درتقدیرتوحیدی زمانه

استاد طاهرزاده