چگونه است که اقتصاد ما دچار تکانه های شدید شد و بازارهایمان در التهاب فرو رفت و مردم عزیزمان را نگران کرد؟ ما قبل از آن که دچار بحران اقتصادی باشیم دچار بحران اخلاقی شده ایم، فراموش کرده ایم انقلابمان استمرار حرکت انبیاست، این فراموشی ما را در سیاست و اقتصاد به بی اخلاقی کشانده است و شاهد بروز و ظهور پدیده هایی هستیم که گرچه به ظاهر اقتصادی و سیاسی است، اما در واقع اخلاقی است.
دروغ شوم ترین پدیده است از زبان چه کسانی بلند به گوش می رسد؟ وعده بیهوده ضد اخلاق است، چه کسانی وعده می دهند و دریغ از وفا، تخریب اشخاص یک ضد اخلاق است که متاسفانه در تمام کشور از مجلس و دولت و رسانه اعمال می شود.
احتکار قبل از آن که پدیده اقتصادی باشد یا ضد ارزش است که محتکر خوی به ظلم گرفته و منفعت خود را بر جمع ترجیح می دهد، سیاست در نظام اسلامی امری است برای خدمت به مردم، اما شیفتگان خدمت به محاق می روند و تشنگان قدرت آنقدر برای صندلی و پست و مقام تلاش دارند که برای گرفتن آن دست به هر اقدامی می زنند.
اگر چه عادت کرده ایم پدیده های سیاسی یا اقتصادی را تنها از دریچه سیاست و اقتصاد بنگریم و آن را در هیچ مدلی و نموداری دیگر نبریم، اما واقع امر آن است در نظامی که برای برپایی احکام اسلامی بنا شد نمی توان ایدئولوژی را در معادلات سیاسی و اقتصادی نادیده انگاشت.
راه کجاست؟ رهبری انقلاب راهبردهای کلان کشور را روشن بیان می کند و دولت و مجلس این راهبردها را باید عملیاتی کنند، ضربه های اقتصادی امروز نتیجه بی توجهی به راهبردهای اعلامی دیروز است، گفتند اقتصاد مقاومتی، جز همایش و سوال در این مورد کاری صورت گرفت؟ گفتند کاهش وابستگی به نفت، در این رابطه چه کردیم؟ گفتند حمایت از کالای ایرانی، چه اندازه به تولید داخلی پرداختیم؟ گفتند جلوگیری از واردات کالای قاچاق، چقدر در این حوزه مبارزه را جدی گرفتیم؟
راهبردها روشن و متقن است، ضعف ها در تیم عملیاتی است، دولت ها و به ویژه دولت دوازدهم در این مسیر ضعف و ناکارآمدی واضحی دارد، چرا چنین است؟ اقدامات انقلابی مردان انقلابی را می طلبد، وقتی در عرصه سیاستگذاری و اجرای دولت تکنوکرات‌های بدون کروات باشند که نه انقلابی‌اند و نه انقلاب را باور دارند، چگونه می‌توانند مجری راهبردهایی باشند که در مسیر حرکت انقلاب اسلامی شکل گرفته است، نتیجه آن می شود که در بحبوحه اعلام جنگ اقتصادی مهره های اصلی شطرنج مبارزه بجای حرکت های درست تقسیم شده قبل از مات شدن مبهوت حریف می شوند و قبل از کیش شدن چمدان رفتن به کیش می بندند.
وقتی دکترین مبارزه ما با راهبرد رهبری همسو و هماهنگ نشوند نتیجه آن می شود که به محض عربده ترامپ، دولت ما اعلام می کند مردم هر چه ارز و طلا می خواهند بخرند و آن می شود که نباید می شد، همین نمونه را در کشور دوست و همسایه مان مقایسه کنید، آنجا رئیس دولت دلار آتش می زند و به مردم اعلام می کند که ارز را تبدیل به پول ملی کنید.
ما در کنار دولت هستیم، اما دولتی که واداده نباشد، دولتی که بجای ترس از سوال به آغوش تبیین و توضیح برود، دولتی که برای یک استیضاح آشفته نشود، دولتی که برای هر حالت مبارزه برنامه داشته باشد، دولتی که تیم اقتصادی و همصدا با هم حرکت کند، دولتی که بجای حل مساله به حاشیه های سیاسی دامن نزند، در یک کلام دولت انقلابی می تواند راهبرد انقلابی و اقتصادی داشته باشد.
اکنون چه باید کرد؟ راهبردهای مبارزه اقتصادی روشن است، مردم در تمام صحنه ها مدافع انقلاب و کشور بوده و هستند، آن کس که باید علم مبارزه را نگهدارد و مهره های این جنگ نابرابر را به درستی مدیریت کند، دولت محترم است.
فلاحتی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، 1397.5.28
