پرهیز از اسراف درسیره امام خمینی
امام در مورد پرهیز از اسراف خیلی رعایت میکردند. من چند نمونه از آن را ذکر میکنم. باتوجه به اینکه ایشان هر دو ساعت یکبار باید قرص مصرف میکردند، همواره کنار دست ایشان روی میز یک لیوان آب بود که کاغذی هم روی آن میگذاشتند. چندین بار از آن آب میل میکردند و برای آنکه به گرد و خاک آلوده نشود، کاغذی روی آن میگذاشتند. یک روز مریضی مراجعه کرده بود و تقاضای آب وضوی امام را جهت تبرک داشت. ظرفی زیر دست امام گذاشتیم تا آب حاصل از وضوی ایشان راجمع کنیم. همه آب به دست آمده به اندازه یک استکان هم نشد.
امام بارها به باغبانی که درخت و باغچه را آب میداد تذکر میدادند: آب کم بریزید. به اندازه نیاز، به گلها آب بدهید. بیشتر آب نریزید. باغبان میگفت آب چاه است. آقاجواب میداد: برق که مصرف میشود.
زنگی پشت در اتاق امام بود که هر چند ماه باتری آن تمام میشد و باید 24 ساعت جهت شارژ زیر دستگاه گذاشته میشد. من میخواستم یک باطری دیگر تهیه کنم تا هر وقت که یکی تمام میشود، دیگری را نصب کنم و بدین صورت 24 ساعت زنگ بدون باتری نماند. برای این کار با امام صحبت کردم، ایشان فرمودند: نه خیر، لازم نیست که یکی دیگر تهیه شود، صبر کنید.
روزی نیز امام به حسینیه جماران جهت ملاقات با مردم تشریف آورده بودند. مشاهده میکنند که قسمتی از دیوار گچکاری شده است. میفرمایند: میخواهم حسینیه همین شکلی باشد، سفید نکنید.
منبع:کتاب خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی