رزق کریم (مسائل اقتصادی)

?«وَ حِفْظُ مَا فِي يَدَيْكَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ طَلَبِ مَا فِي يَدَيْ غَيْرِكَ»

?حفظ آن چه كه در دستان توست براي من دوست داشتني تر است نسبت به اين كه آن چه در دست ديگران است طالب باشي.

♦️ حضرت؛ روحيه ي غنا و بي نيازي از غير خدا را اين گونه در جان ما پايه گذاري مي کنند تا بتوانيم نظرمان را به غنيّ مطلق بيندازيم.

✅ غنا براي ما يك صفت نسبي است به طوري که همواره از جهتي غني هستيم و از جهتي فقير، اما غناي خداوند غناي ذاتي است. انسان در ذات خود عين نياز است پس هر چيزي را که تصور کند به زعم خود مي تواند به وسيله ي آن فقر ذاتي اش را برطرف کند، مي خواهد، غافل از اين که فقر ذاتي را با اتصال به غني بالذّات مي توان برطرف کرد، پس انسان حقيقتاً محتاج به غني مطلق است نه محتاج به آنچه در دست مردم است.

?ما فقط يك احتياج حقيقي داريم و آن اين كه از خدا محروم نباشيم، چون او غني مطلق است. بقيه غناها نسبي است، به طوري که ممکن است چيزي براي کسي عامل رفع احتياج باشد و براي ديگري چنين نباشد.

?مثلاً اگر در قوم و ملتي كفش پوشيدن معني نداشته باشد و همه بدون کفش باشند ديگر نداشتن کفش فقر به حساب نمي آيد.

✅بنابراين؛ فقري كه هرکس نسبت به ديگري احساس مي کند فقر حقيقي نيست. فقر حقيقي، فقري است که هرکس نسبت به خدا دارد

منبع:کتاب فرزندم اینچنین باید بود

#استادطاهرزاده