رزق کریم (مسائل اقتصادی)

دختر سرایدار مجموعه نامه ای نوشته بود تا آن را به یکی از نهادها بدهیم و مشکلات پدرش حل شود.
شهید کریمی بچه ها را جمع کرد و گفت: این نامه تا به آن نهاد برسد، در روند اداری گم می شود. بیایید خودمان مبلغی را تهیه کنیم و بگوییم از همان جا آمده است.
خودش هم بیشترین پول را گذاشت…

گفتگو با همسر شهید امین کریمی | تاریخ شهادت: ۳۰ مهر ۹۴ / بوسه به ازای اشک‌هایم

‏‏امام در مورد پرهیز از اسراف خیلی رعایت می‌کردند. من چند نمونه از ‏‎ ‎‏آن را‏‎ ‎‏ذکر می‌کنم. باتوجه به اینکه ایشان هر دو ساعت یک‌بار باید ‏‎ ‎‏قرص مصرف می‌کردند، همواره کنار دست ایشان روی میز یک لیوان ‏‎ ‎‏آب بود که کاغذی هم روی آن می‌گذاشتند. چندین بار از آن آب میل ‏‎ ‎‏می‌کردند و برای آنکه به گرد و خاک آلوده نشود، کاغذی روی آن ‏‎ ‎‏می‌گذاشتند. یک روز مریضی مراجعه کرده بود و تقاضای آب وضوی ‏‎ ‎‏امام را‏‎ ‎‏جهت تبرک داشت. ظرفی زیر دست امام گذاشتیم تا‏‎ ‎‏آب حاصل ‏‎ ‎‏از وضوی ایشان راجمع کنیم. همه آب به دست آمده به اندازه یک ‏‎ ‎‏استکان هم نشد.‏

‏‏امام بارها‏‎ ‎‏به باغبانی که درخت و باغچه را‏‎ ‎‏آب می‌داد تذکر می‌دادند: ‏‎ ‎‏آب کم بریزید. به اندازه نیاز، به گلها‏‎ ‎‏آب بدهید. بیشتر آب نریزید. ‏‏باغبان ‏‎ ‎‏می‌گفت آب چاه است. آقاجواب می‌داد: برق که مصرف می‌شود.‏

‏‏زنگی پشت در اتاق امام بود که هر چند ماه باتری آن تمام می‌شد و ‏‎ ‎‏باید 24 ساعت جهت شارژ زیر دستگاه گذاشته می‌شد. من می‌خواستم ‏‎ ‎‏یک باطری دیگر تهیه کنم تا‏‎ ‎‏هر وقت که یکی تمام می‌شود، دیگری را‏‎ ‎‏نصب کنم و بدین صورت 24 ساعت زنگ بدون باتری نماند. برای این ‏‎ ‎‏کار با امام صحبت کردم، ایشان فرمودند: نه خیر، لازم نیست که یکی ‏‎ ‎‏دیگر تهیه شود، صبر کنید‏‏.‏

‏‏روزی نیز امام به حسینیه جماران جهت ملاقات با مردم تشریف ‏‎ ‎‏آورده بودند. مشاهده می‌کنند که قسمتی از دیوار گچ‌کاری شده است. ‏‎ ‎‏می‌فرمایند: می‌خواهم حسینیه همین شکلی باشد، سفید نکنید.‏

‏‎

منبع:کتاب خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی

انفاق در سیره شهدا

? شهید ردانی‌پور

ماشین دنبالش آمده بود. پوتین‌هایش را واکس زده بودم. ساکش را بسته بودم. تند تند اشک‌های صورتم را با پشت دست پاک می‌کردم. مادر آمد. گریه می‌کرد.

«مادر! حالا زود نبود بری؟ آخه تازه روز سوم زندگی‌تونه.» خودش هم گریه‌اش گرفته بود…

دستم را کشید، برد گوشه حیاط. گفت «این پاکت‌ها را به نشانی‌هایی که روش نوشتم برسون. وقت نشد خودم برسونمشون. زحمتش می‌افته گردن تو.»

پول‌هایی که برای کادوی عروسی‌اش جمع شده بود، تقسیم کرده بود؛ هر پاکت برای یک خانواده شهید.

? آیه‌الله دکترشهید بهشتی: اقتصاد وسیله است نه هدف.

? اقتصاد وسیله است نه هدف. صنعت، کشاورزی، دامداری، پزشکی و بهداشت ما البته باید خوب باشد. بازرگانی و نظام بانکی باید خوب کار بکند، همۀ این‌ها لازم است؛ ولی این‌ها به عنوان هدف مطرح نیست، بلکه به عنوان وسیله مطرح است.

? وسیله برای چه؟ وسیله برای این که انسان‌های این جامعه در راه خداجویی، در راه عشق به حق، عشق به کمال و عشق به خدا باشند و از همۀ امکانات اقتصادی و رفاهی برای آن استفاده شود که انسان‌ها روز به روز خداگونه تر شوند.

? …نشریه فرهنگ پویا؛ نشریه دانشجویی موسسه امام خمینی(ره) قم؛ شماره_38