رزق کریم (مسائل اقتصادی)

سید حامد ترابی در گفت و گو با خبرگزاری مهر، درباره وضعیت اقتصادی کشور اظهار داشت: مسئولان فعلی دولت به دلیل اینکه بر روی برجام حساب ویژه‌ای بازکرده بودند ایده دیگری برای اداره کشور نداشتند. این موضوع باعث شد که زخم‌های اقتصاد به امید برداشته شدن تحریم‌ها ترمیم نشود اما نه تنها تحریم‌ها برداشته نشد بلکه تشدید شد و باعث شد در شرایطی قرار بگیریم که هم تحریم باشیم و هم زخم‌های اقتصادی داخلی را داشته باشیم. بنابراین مشکلات فعلی اقتصادی بیش از آنکه ناشی از تحریم‌ها باشد ناشی از سیاست‌های اقتصادی دولت بوده است.
وی ادامه داد: اگر دولت پارادایم اقتصادی خود را علیرغم خروج آمریکا از برجام همچنان متکی بر برجام متمرکز نمی‌کرد، الان نه حجم نقدینگی تا این حد بالا بود، نه بانک‌ها این قدر افسارگسیخته عمل می‌کردند و نه نظام مالیاتی به این صورت باقی می‌ماند.
این کارشناس اقتصادی با‌ اشاره به مشکلات داخلی نیز گفت: رشد نقدینگی ما به حدود ۳۰ درصد رسیده است. دولت با حبس پول در نظام بانکی و کاهش سرعت گردش پول و بروز ندادن حجم نقدینگی تولید شده، توانست تورم را در دولت اول کنترل کند و تصور کرد که با برجام می‌تواند سرمایه خارجی یا رفع تحریم‌ها داشته باشد اما ایده دولت شکست خورده است و آن نقدینگی درون نظام بانکی به صحنه آمد و این نوسانات را به وجود آورد.
ترابی با ارائه پیشنهادهایی به دولت، بیان داشت: اولین پیشنهاد به دولت، خلاص شدن از برجام است ما چون به برجام چسبندگی داریم هر اتفاق خارجی بر ما اثر می‌گذارد، وقتی از آن خلاص شویم نظام برنامه‌ریزی در داخل کشور صورت می‌پذیرد. باید برنامه‌ریزی را مستقل از ماجرای برجام برای اقتصاد کشور انجام دهیم.
وی ادامه داد: ما تجربه موفق اقدامات ضد تحریمی زیادی داریم اما ایجاد ساختاری که بتواند این تجربه‌ها را تکرار کند مهم است.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه توجه به همسایه‌ها نیز اهمیت زیادی دارد، خاطر نشان کرد: مشکل اصلی ما نقشه ارزی کشور است و باید در این زمینه یک تصمیم جدی بگیریم که آیا می‌خواهیم در این ساختاری که متکی به دلار آمریکاست همچنان کار کنیم یا خیر، اگر می‌خواهیم کار کنیم وضعیت همین است اما اگر نمی‌خواهیم باید روش‌های جایگزین نقشه ارزی را احیا کنیم. در این زمینه روش‌های زیادی پیشنهاد شده است از جمله افزایش تقاضا برای ریال به پشتوانه نفت یا محصولات دیگر تا پیمان پولی و تنوع بخشیدن به هاب‌های ارزی و استفاده از کشورهای متعدد به جای استفاده مستمر از امارات و… که می‌تواند ساختار پولی را تغییر می‌دهد.