کسانی که در طول سالیان به آنها ظلم شده است
محرومان کشور، کسانى هستند که علىرغم حق برابرشان با دیگر اعضاى این خانواده، به آنها در طول سالیان دراز ظلم شده است.
امام خامنه ای ۱۳۶۹/۰۶/۰۱
بیانات در دیدار رئیسجمهور و اعضای هیأت وزیران
محرومان کشور، کسانى هستند که علىرغم حق برابرشان با دیگر اعضاى این خانواده، به آنها در طول سالیان دراز ظلم شده است.
امام خامنه ای ۱۳۶۹/۰۶/۰۱
بیانات در دیدار رئیسجمهور و اعضای هیأت وزیران
قشرهای ضعیف، شهرهای دورافتاده، مردم روستایی، عشایر، قشرهای متوسط شهری، اینها در طول این چند سال، سربازان وفادار واقعی انقلاب بودند که امام به «پابرهنهها» تعبیر میکردند.
امام خامنه ای ۱۳۶۸/۰۶/۲۲
ما دیده بودیم که بعضی از روشنفکران قبل از پیروزی انقلاب میگفتند چرا به سائل کمک میکنید! حتّی بعضی از افراد مذهبی هم تحت تأثیر آن فکر قرار گرفته بودند و میگفتند چرا به این فقرا کمک میکنید! غافل از اینکه این یک حکم الهی است؛ یعنی در حکومت حق هم باز یک جای خالی برای کمک به سائل و محروم باقی میماند؛ «و فی اموالهم حقّ للسّائل و المحروم».(۱) شما بحمداللَّه بخش سازمانیِ این کار را به عهده گرفتهاید.البته اگر بخواهید حقیقتاً این کار به سامان واقعی برسد، باید کاری کنید که در مردم جوشش انفاق به وجود بیاید. اگرچه بودجهی دولت و کمک دولتی حتماً لازم است، و اگرچه همین کمکهای مراکزی مثل بنیاد مستضعفان و غیره لازم است - اینها پولهایی است که اصلاً برای همین کارهاست و باید صرف بشود - لیکن آن جوشش اصلی که مانع خشکیدنِ حتّی یک لحظهی جریان خواهد بود، اینها نیست؛ این است که جیبهای مردم به صندوق شما راهی پیدا کند.
امام خامنه ای ۱۳۷۰/۱۲/۱۴
بیانات در دیدار مسئولان کمیته امداد امام خمینی(ره)
[امیرالمومنین(ع)] در تمام آنات قدرت و حکومت و سلطهای که خدای متعال در اختیارش گذاشت، به فکر ضعیفترین افراد جامعه بود. هم خودش به فکر بود، هم کسانی را که به جاهای مختلف به عنوان حکومت و استانداری و سفارت و غیره میفرستاد، سفارش میکرد. ایشان به مالک اشتر میفرماید: «بگرد، کسانی را پیدا کن که معمولاً چشم کسی مثل تو به آنها نمیافتد!»
بعضی هستند که دُور و بَرِ مالک اشترِ نوعی، که حاکم است، دائم میپلکند، خودشان را به او نزدیک میکنند، خودشان را به او میرسانند، متمکّنیناند، زباندارانند، زرنگهایند، مقامدارانند. نمیگویم آدمهای بد. ولو خوب. اما دست و پای این کار را دارند. عدّهای هم در جامعه هستند که دست و پای این کار را ندارند، امکانش را ندارند، رویش را ندارند، پولش را ندارند، آشنایش را ندارند. میفرماید: «بگرد اینها را پیدا کن و از حالشان تفقّد کن.»
امیرالمؤمنینی که به حاکمش اینطور میگوید، خودش آنگونه عمل میکند: به خانهی فقیر سر میزند، در دهان بچهی یتیم با دست خودش، غذا میگذارد.
(کسی گفت: آن قدر امیرالمؤمنین لقمه در دهان بچههای یتیم گذاشت، که ما آرزو کردیم ما هم بچه یتیم بودیم.) حالا کسی ادّعا کند که او امام من است؛ در حالی که آن چیزی که در دوران حکومتش، قدرتش، ریاستش ولو بر یک مجموعهی کوچک؛ ریاست بر یک ده؛ بر یک گوشه از گوشههای کشور به یادش نمیآید، این دسته از مردمند: محرومین، فقرا، مستضعفین! چنین کسی میتواند بگوید که «او امام من است»!؟ اینها با هم نمیسازد!
اما م خامنه ای ۱۳۷۲/۱۰/۰۶
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم
نظام جمهوری اسلامی، نظامی است كه باید در زیر سایهی پرمهر آن هرگونه ناكامی و تلخكامی از قشرهای محروم برطرف شود و فاصلهی بین قشرهای مختلف جامعه كم گردد؛
امام خامنه ای ۱۳۸۴/۰۲/۱۷