و اما… واژه شناسی…
“طیب” به چیزهای پاکیزه گفته می‌شود و در معنای وسیعی کار برد دارد .
وقتی گفته می شود زمین پاک، مراد زمینی است که صلاحیت برای کاشت گیاهان را دارد، و نسیم پاک، مقصود باد ملایمی است که شدت ندارد، طعام طیب یعنی غذای حلال و گوارا،
اصل طیّب آن است که حواسّ و نفس انسان از آن لذّت می برد٬ دلچسب و طبع پسند…
حلال: حل به معناي گشودن است «حل العقدة» يعني گره گشايي كردن است،
و به تبع آن٬ حرام به معني چيزي است كه از آن منع شده (گره دار) چه اينكه اين منع با تسخير الهي باشد يا به منع قهري يا عقلي يا شرعی…
حلال و ظهور آن…ً
ظهور حلال در آن است که حق دیگران در آن نباشد و مزاحمت با حقوق دیگران نداشته باشد و تابع وساوس شیطان بودن ظاهراً تجاوز از حلال و طیّب است.
بعبارتی هیچ گِرِهی در آن نیست و گره‌ها را نیز گشاینده است…
نکته لطیف و مهم… اهمیت لقمه ی حلال در اسلام عزیز را دریابید و احتراز شدید اسلام از حرامخواری و رابطه اش را با گره ها و مشکلات در زندگی…
نتیجه…
پس روزی حلال و طیّب از هم جدایی ندارند و خشنودی و رضامندی نفس را ضامنست…
و حرام و کریه انسان را از حریم بندگی خارج می کند٬ زیرا فطرت انسان پاکیزه و طیب را طلب دارد. البته توجه به اینکه حلیت٬ مربوط به حقیقت شئ است و چه بسا رزقی بظاهر طیب باشد اما حلال نباشد. مثل حلوای شیرینی که برای مولا آوردند و مولا با بصیرت حرمت آن را (رشوه بودنش) را تشخیص دادند و آن را نپذیرفتند…
دقت بفرمایید…
از آنجایی که حقایق اشیاء نزد حق متعال و اوحدی انسان‌هایی که حق آن‌ها را از حقیقت باخبر نموده است٬ می باشد٬ پس تبیین حلال و حرام باید از جانب پروردگار و حضرات معصومین علیهم السلام٬ صورت بگیرد…
نکته‌ای عرفانی از اهلش برای حلال و طیب بودن روزی‌های عنایت شده‌ی معنوی…
الف . ارزاق اعم از مادی و معنوی (علم و…) از جانب خداست.
ب . اگر راه کسب علم را بعنوان رزق معنوی بر خویش ببندیم و بخاطر سحتی آن٬ سرباز زنیم…
رزق طیّب علم را بر خویش حرام کرده ایم…
دقت بفرمایید…
علم الهی و مفید هم حلال است هم طیب…
اگر بدنبالش برای کسب آن نرویم٬ آن را بر خود حرام کرده ایم…
ج . رزق مادی را از طریق درست بدست آوردن و با پرداخت وجوهات شرعی٬ آن را حلال کردن یک بحث است…
اما برای طیب کردن رزق مادی خویش٬ باید آن را در جهت رضایت حق بکار گرفت…
د . نکته ی دیگر٬ اینکه خداوند ارزاق مادی و معنوی را در اختیار انسان قرار می‌دهد٬ اگر کسی فکر کرد استحقاق این روزیها را داشته و خود را تافته ی جدا بافته٬ ببیند…
و یا اینکه بر اثر زحمت خود٬ رزق را بدست آورده است (چون ادعای قارون)…
این نگاه سبب می‌شود روزی طیب خود را با خودخواهی ها و…حرام بنماید…
فراموش نکنیم که آنچه حق متعال عنایت نموده است ، هذا من فضل ربّی می باشد و وظیفه ما شکرگزاری و استفاده در جهت عبودیت می باشد.
